Ύστερα απο μια βδομάδα συνεχόμενης βροχής (Γιάννενα είσαι) τα κοράκια πέταξαν ξανά, κι’αυτη τη φορά κάθησαν στο γήπεδο του Παραλίμνιου. Απόφαση τελευταίας στιγμής για το που θα φιλοξενηθεί το φιλικό μεταξύ της Απειθαρχάρας και του Μαχητή, μιας και οι κακές καιρικές συνθήκες δεν μας επέτρεψαν να χρησιμοποιήσουμε το εξ’αρχής συνεννοημένο γήπεδο στο Σταυράκι.
2 η ώρα και η ομάδα ζυγώνει στο γήπεδο. Ψαχνόμαστε λες και είμαστε σε δημόσια υπήρεσια για το πού είναι οι υπεύθυνοι να ανοίξουν το γήπεδο και που είναι τα αποδητήρια. Μετά απο λίγα σούρτα φέρτα τα καταφέραμε. Ανοίγει η συρματόπορτα και τα ταλέντα μπουκάρουνε για ζέσταμα. Παράλληλα οι οπαδοί κρεμάνε τα πανό, δένουν το τύμπανο, ανοίγουνε μπύρες και σιγά σιγά ξεκινάνε τα πρώτα συνθήματα.
Το παιχνίδι ξεκινάει και η ομάδα δείχνει συγκεντρωμένη. Με ανανεωμένο ρόστερ αλλα και με παλιά παλτά πατάμε μπάλα και κερδίζουμε τη κατοχή. Οι προωθημένες μπαλιές δεν είναι λίγες, όπως δεν είναι λιγες και οι ευκαιρίες, με το πρώτο γκολάκι για πάρτυ μας να μην αργεί. Ένα κλίμα αυτοπεποίθησης διακατέχει την ομάδα και αυτό φαίνεται στο παιχνίδι αφού οι φάσεις και τα γκολ συνεχίζονται, με αποτέλεσμα στο ημίχρονο 5-0 υπέρ μας!
Το 2ο μισό του ματς βρίσκει την 9άδα αλλαγμένη και την κερκίδα ζεσταμένη για τα καλά. Το επιθετικό ποδόσφαιρο δεν έχει σταματήσει (γελάν και οι πέτρες) και οι επιθέσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Η ομάδα του Μαχητή απ’την άλλη μεριά, εκμεταλλεύεται την ευκαιρία που δημιούργουν και μ’ενα διαγώνιο σουτ μειώνουν σε 6-1. Όλα καλά, εμείς είμαστε συνηθισμένοι στο να χάνουμε 6-1. Οπότε τέλεια. Ξαναπαίζουμε μπάλα, πατάμε περιοχή και μέχρι το τέλος του παιχνιδιού έχουμε βάλει άλλα 2.
Τα συνθήματα δεν έχουν τελειωμό, χαμόγελα στα πρόσωπα είναι χαραγμένα, και σ’ολων τα κεφάλια γυροφέρνει η ελπίδα οτι μετα απο 2 κερδοφόρα φιλικά προετοιμασίας, η ομάδα θα μπει στο πρωτάθλημα δυναμικά και ανταγωνιστικά.
Α.Σ. ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 